6 پادشاهی کوچک جهان

قرن بیستم شاهد سقوط بسیاری از پادشاهی ها و جایگزینی آنها با اشکال حکومت جمهوری در سراسر جهان بود. با این حال، هنوز تعداد قابل توجهی از کشورها و واحدهای سیاسی کوچکتر وجود دارند که سلطنت را حفظ می کنند. این شش کشور از کوچکترین پادشاهی های جهان هستند. برخی توسط حاکمان موروثی رهبری می شوند و برخی دیگر توسط رهبرانی که توسط مردم انتخاب می شوند.

جزایر والیس و فوتونا در پلینزی با مساحت کل فقط 54 مایل مربع (140 کیلومتر مربع)، یک مجموعه فرانسوی در خارج از کشور را تشکیل می دهند که توسط مدیر ارشد منصوب شده توسط فرانسه اداره می شود. اما والیس و فوتونا همچنین شامل سه پادشاهی سنتی هستند که هنوز توسط رؤسای برجسته ای که توسط مردم خود انتخاب می شوند اداره می شوند. آخرین پادشاه والیس، Kapeliele Faupala، در ژوئیه 2008 تاجگذاری کرد و توسط رهبران سنتی در سپتامبر 2014 از تاج و تخت برکنار شد. او آخرین عضو سلسله تاکوماسیوا بود که از سال 1767 بر والیس حکومت می کرد (با وقفه ای برای سلسله کولیته در 1818-20). فوتونا دو رئیس دارد: سیگاوه که پادشاه فعلی آن پولیکاله پو کولیوای است و توآ که اخیراً به مدت چهار سال بدون حاکم بود تا اینکه دریای پتلو در 17 ژانویه 2014 به سلطنت رسید.

تا اواخر قرن بیستم، پادشاهی منزوی بودایی بوتان، با مساحت 14824 مایل مربع (38394 کیلومتر مربع) در هیمالیا، یک سلطنت مطلقه بود. این کشور هیچ قانون یا دادگاهی نداشت و پادشاه خودکامه حکومت می کرد. در اواخر دهه 1990، پادشاه Jigme Singye Wangchuk قدرت مطلق خود را رها کرد و اصلاحات دموکراتیک را تشویق کرد. در سال 1999 دولت بوتان برای اولین بار اجازه پخش تلویزیونی و استفاده از اینترنت را داد.

پادشاهی تونگا، متشکل از 170 جزیره در جنوب غربی اقیانوس آرام که مجموعاً تنها 289 مایل مربع (748 کیلومتر مربع) وسعت دارند، از سال 1875 یک سلطنت مشروطه بوده است. یکی از مشهورترین پادشاهان آن ملکه سالوته توپو سوم بود. او از سال 1918 تا زمان مرگش در سال 1965 حکومت کرد. او نه تنها مورد علاقه مردم تونگا، بلکه در میان مردم بریتانیا بود، که در جشن های سال 1953 در لندن برای تاج گذاری ملکه الیزابت دوم مورد توجه آنها قرار گرفت. ملکه سالوته با رفتار گرم و باوقار خود و امتناع از گذاشتن روی کالسکه خود را در حالی که در خیابان های بارانی لندن در راهپیمایی روز تاجگذاری سوار می شد، متمایز می کرد، در حالی که باران را از صورتش پاک می کرد برای جمعیت لبخند می زد و دست تکان می داد.

سلطان نشین اسلامی ثروتمند و نفت خیز برونئی دارالسلام در جزیره بورنئو در جنوب شرقی آسیا، سلطان خود را هم به عنوان رئیس دولت و هم رئیس دولت دارد. سلطنت اسلامی که مساحت کل آن 2226 مایل مربع (5765 کیلومتر مربع) است تنها در سال 1984 اعلام شد. نزدیک به یک قرن قبل از آن تحت الحمایه بریتانیا بود. در آغاز سال 1990، سلطان مردم را تشویق کرد تا با سخت‌گیری بیشتری به اصول سنتی اسلامی پایبند باشند و در سال 2014، برونئی به دلیل تصویب قانون مجازات سخت‌گیرانه شریعت برای پرونده‌های جنایی، سرفصل بین‌المللی شد.

لسوتو یک پادشاهی کوهستانی با مساحت 11720 مایل مربع (30355 کیلومتر مربع) است که به طور کامل توسط جمهوری آفریقای جنوبی احاطه شده است که مساحت آن 471359 مایل مربع (1220813 کیلومتر مربع) است. این کشور که یک سلطنت مشروطه است، وجود خود را مدیون جنگ تفنگ (1880-1881) است، یک درگیری در آفریقای جنوبی که در آن مردم سوتو باسوتولند پس از ضمیمه شدن پادشاهی توسط قدرت های استعماری مستعمره کیپ، با موفقیت برای استقلال خود جنگیدند. نتیجه نهایی جنگ انتقال مسئولیت مستعمره کیپ برای باسوتولند به طور مستقیم به دولت بریتانیا در سال 1884 بود. وضعیت اداری مشخص آن به این معنی بود که باسوتولند در سال 1910 بخشی از اتحادیه آفریقای جنوبی نشد و سرانجام از بریتانیا به استقلال رسید. در سال 1966 به عنوان کشور لسوتو.

پادشاه مسواتی سوم، حاکم فعلی اسواتینی (مساحت: 6704 مایل مربع [17364 کیلومتر مربع])، در جنوب آفریقا، یکی از 60 پسر پادشاه سوبوزا دوم توسط یکی از 70 همسرش بود. شاه مسواتی تا تولد 40 سالگی خود بیش از 12 زن داشت. سبک زندگی مجلل خانواده سلطنتی سوازی در تضاد شدید با مردم عادی است که شیوع بالایی از HIV/AIDS و همچنین گرسنگی و فقر دارند. گاو بخش مهمی از زندگی سوازی است. آنها نه تنها کار و شیر را فراهم می کنند، بلکه به عنوان ذخیره ثروت نیز عمل می کنند و به قیمت عروس داده می شوند. مرکز سنتی زندگی سوازی، دهکده سلطنتی در لودزینی است، جایی که پادشاه یک کرال گاو مقدس دارد.